142. ஐயனே இவர்க் காசி ஈகுவாய்

ஐயனே! இவர்க்கு ஆசி ஈகுவாய்
                            
பல்லவி

ஐயனே! இவர்க் காசி ஈகுவாய்,
மெய்யாய் உன்னைச் சார-என்றும்

அனுபல்லவி

பொய்யா மிவ்வுல காசை யைவிட்டு,
மெய்யாய் உன்னைச் சார-என்றும் - ஐயனே!

சரணங்கள்

1. பாவ முஞ்செக சால மும்விட்டுப்
பனுவ லிரைப்[1] படியே,-வெகு
ஆவ லாயுன தருளி னாலுயிர்
அடையக் கதி யடைய-என்றும் - ஐயனே!

2. நற்று தி[2] செயும் பத்த ராயுன்றன்
பொற்றா ளிணை[3] போற்றி!-ஓங்கு
சற்கு ணமுமெய் வாழ்வு மேபெற்றுச்
சான்றோர் நெறிசார-என்றும் - ஐயனே!

3. இன்று தொட்டிவர் என்று மேயுனைச்
சென்றே எங்குங் கூறிப்,-பயன்
நன்றி பெற்றுயர் வென்றி யுற்றினி
ஒன்றி யுயர்ந்த தோங்க-என்றும் - ஐயனே!

4. அன்று சீடராய்ப் பன்னி ருவரை
அழைத்தாய், தயை விழைத்தாய்;-இவர்
என்றுஞ் சபையில் ஒன்றி வைகிட[4]
நின்றுன் கிருபை ஈவாய்-என்றும் - ஐயனே!


[1] வேதவுரை
[2] நல்துதி
[3] அழகிய இரு பாதங்கள்
[4] இருக்க

ராகம்: செஞ்சுருட்டி
தாளம்: ருபகதாளம்