213. உம்மை, ராஜா, விசுவாச

1. உம்மை, ராஜா, விசுவாச
பக்தியாய்ப் பாணிக்கிறேன்,
தாழ்மையோடும் கண்ணீரோடும்
தேவரீரை அண்டினேன்.
நீர் மண்ணான பாண்டமான
என்னை அன்பாய்ப் பாருமேன்.

2. என்னைச் சுத்த சீர்ப்படுத்த
க்டாட்சம் பண்ணும், கர்த்தரே;
என்னைச்சொந்தஆடாய்க்கொண்ட
மேய்ப்பரான உம்மையே
சேர்வேனாக. நீர் அன்பாக
என்னைப் பாரும், இயேசுவே.

3. தயவோடே நீர் உம்மோடே
ஐக்யமம் எல்லாருக்கும்
ஈவதான இன்பமான
க்டாட்சம் என்மேல் வரவும்.
யாவும் நீரே, தேவரீரே,
என்னைப் பார்த்துக் கடாட்சம்.

4. ஆ, என் ஞானப் பொழுதான
தேவ ஆட்டுக்குட்டியே,
எனதாவி உம்மைத் தாவித்
தேடும், மணவாளனே;
பட்சத்தோடும் தயவோடும்
என்னைப் பாரும், மீட்பரே.

5. ஏங்கலோடும் பணிவோடும்
என்னுடைய ஆத்துமம்,
வாயும், நெஞ்சும் கூவிக்கெஞ்சும்
சத்தங்கேட்டென் சஞ்சலம்
தீர்ப்பீராக, நீர் அன்பாக
என்னைப் பார்த்தால் பாக்கியம்.

6.உலகத்துப் பொய்ச் சம்பந்து
மாயையுஞ் சிங்காரமும்
ஆன நல்ல செல்வம் அல்ல,
நெஞ்சை அது வாதிக்கும்;
மெய் வாழ்வான நீர் அன்பான
பார்வை தந்து ரட்சியும்.

J.Neander, † 1680.