329. சபை எக்காலும் நிற்குமே

1. சபை எக்காலும் நிற்குமே
கன்மலை கிறிஸ்துமேல் நின்றும்
ஆலயம் வீழ்ந்து போயுமே
அர்ச்சனை நிலைக்கும் என்றுன்;
இளைஞர் மூப்பர் ஓய்ந்துமே
துன்புற்ற மாந்தர் எங்கியே
அன்புடன் அர்ச்சிப்பார் ஈண்டே.

2.  கைவேலையான கோவிலில்
தங்கிடார் உன்னத ராஜர்;
சபையாம் ஆலயத்தினில்
தங்குவார் உன்னத நாதர்;
வானமும் கொள்ளா ஸ்வாமியே
பூமியில் வாழ்ந்தார் நம்மோடே;
மானிடர் உள்ளமே வீடாம்.

3. சபையே ஸ்வாமி ஆலயம்
ஜீவனுள்ள கற்கள் நாமும்;
மெய் ஞானஸ்நான பாக்கியம்
பெற்றோமே ரட்சிப்பாம் ஈவும்.
மா சொற்பப் பேரும் பாதத்தில்
பணிந்துவேண்டல் செய்கையில்,
அருளும் தயவும் ஈவார்.

4. தாழ்வான ஸ்தானம் யாவிலும்
ராஜாதி ராஜரைக் காண்போம்
அவர் மா மேலாம் ஈவையும்,
ஏற்றியே போற்றியே தாழ்வோம்;
அருள்வார் வாக்குதயவாம்,
அதே நம் ஜீவன் ஆவியும்;
அவர் மா சத்தியம் கேட்போம்

5. யார் எங்குமே எம்மாந்தரும்
ஆலயம் பக்தியாய் நாட;
உம்மில் விஸ்வாசம் ஊன்றியும்
உம் திரு வார்த்தையைக் கேட்க;
உம் அடியார் உம் சீஷரே,
நீரே எம் நாதர் யாவுமே;
உந்தன் சாந்தி அருள்வீரே.